In november vorig jaar richtten een aantal Nederlandse designinstellingen een gezamenlijk schrijven aan de Minister en leden van de Tweede Kamer om dringend aandacht te vragen voor de nijpende problematiek rond het erfgoed van design en de archieven in het bijzonder. Het ontbreekt Nederland volgens de instellingen aan een nationaal of anderszins centraal georganiseerd archief waarin het bronnenmateriaal van Nederlandse vormgeving een plek heeft en kan worden geraadpleegd. Verspreid over het land zijn er musea, ontwerpstudio’s, scholen, instellingen, bedrijven en particulieren die allemaal hun eigen stukjes van de puzzel beheren. Maar intussen gaat er ook veel verloren: objecten en – veel belangrijker nog – kennis. Hiermee dreigt het Dutch Design een discipline zonder wortels en bronnen te worden volgens de auteurs. De problematiek van het ontbreken van een centraal archief voor design en digitale cultuur vormde aanleiding voor Het Nieuwe Instituut in Rotterdam om tot en met 10 maart de tijdelijke gedaante aan te nemen van een designarchief. In een installatie die een ‘open’ archiefgebouw verbeeldt, zijn objecten en archiefmateriaal te zien van onder meer Droog, Artifort, Kho Liang Ie, Cubic3 Design, V2_ en Hella Jongerius. (bno.nl en hetnieuweinstituut.nl)