Peiling
De olie-multinational Shell financiert de tentoonstelling “Peiling”, die elk jaar in een ander Nederlands museum wordt gehouden. Op “Peiling” wordt een door het betreffende museum gemaakte selectie van werk van jonge, in Nederland woonachtige kunstenaars gepresenteerd. Een aantal van de tentoongestelde kunstwerken wordt vervolgens door Shell aangekocht en aan het betreffende museum in bruikleen gegeven – een schenking kan er bij dit bedrijf blijkbaar niet vanaf.
“Peiling ’96” vindt plaats in het Stedelijk Museum, en de hand van conservatoren Leontien Coelewij en Martijn van Nieuwenhuizen is duidelijk herkenbaar. Zij kozen voor typische vertegenwoordigers van de jongste generatie installatiekunstenaars, die vaak met vrijblijvende en solipsistische ensembles trachten te verhullen, dat zij niet in staat zijn overtuigende vormen te vinden. Maddy Arkesteyn en Mathilde ter Heijne horen in deze categorie.
Overtuigender zijn de geestige werken van Voebe de Gruyter, die onder andere gloeilampen verkoopt en een lichtgevend parcours door een winkelstraat ontwierp: “Weer 100 gulden lichter!”. Uitschieter is de zaal met prikborden van de in Engeland geboren Tariq Alvi, die de meest divergente plaatjes aaneenreigt. Vooral anatomische tekeningen van honden en homo-porno zijn geliefde motieven, al dan niet minutieus vastgepind met tientallen spelden. Ook Alvi schept een ‘open kunstwerk’ dat diverse ingangen heeft en geen rechtlijnig verhaal vertelt, maar in tegenstelling tot veel andere deelnemers aan “Peiling” weet hij de kijker te boeien – wellicht kan het in diskrediet geraakte woord ‘talent’ hier iets verklaren.
• Tot 26 mei in het Stedelijk Museum, Paulus Potterstraat 13, 1071 CX Amsterdam (020/573.29.11).
