Study

Desert with Lion and Thorn Service

Gewoonlijk woont de Kunstenaar alleen, in een grot die in het midden van de woestijn is gelegen. De woestijn is uitgestrekt, maar niet leeg; er is meer dan een grot. Deze zou als een mijn beschouwd kunnen worden, of als een soort groeve, of als een gat in een oud schilderij. De Kunstenaar woont in de woestijn hoewel de anderen dit onverstandig vinden.

Buiten de grot kan het heet of koud zijn, dag of nacht. Binnen is er stilte en een studio. De studio is een meubelstuk, iets als een kist of een verhoogd platform, of het prototype voor een beeldhouwwerk waarin je ook kunt gaan zitten. Ze staat in het midden van de vloer, alleen. In deze vreemde kist zijn er rekken voor dingen als werktuigen, materialen, een schaar, een parelsnoer, een dossier of een hoed. Er zijn planken waarop een foto van de man in een boom zou kunnen liggen, een schedel, een zandloper, een wig of een lamp. Er is een kast voor de spiegel en het mes. Er is een speciaal rek waarin de boeken zitten. Er is geen muziek in de studio, hoewel dit niet altijd het geval is. De Kunstenaar leidt in de woestijn een rustig leven; Hij gebruikt de werktuigen en werkt aan het boek. In het boek verzamelt Hij verhalen over de wereld en over alle andere boeken; het vult zich met dit materiaal, maar het leert Hem veel.

De grot is gelegen in de woestijn, maar ze ligt dicht bij een stad. Vanuit de woestijn reikt een zandweg tot aan de rand van de stad. Ook de stad is een soort groeve; het is een model, door anderen gebouwd, voorzien van bars, fabrieken, winkels, restaurants en museums. De stad is bijna alles wat er is. De stad heeft dezelfde sound-track als een vechtpartij, een kiosk of een bazaar. Doordat Hij ervoor kiest om in de woestijn te werken en er alleen te leven, raakt Hij wijs uit de stad en helpt Hij de stad om uit zichzelf wijs te worden.

Er zijn heel wat dieren in de woestijn. Er is bijvoorbeeld een Leeuw. De Leeuw woont bij de Kunstenaar. De aanwezigheid van de Leeuw heeft verschillende redenen. Een van die redenen heeft iets met adellijkheid te maken. Een andere reden is dat de Leeuw het vermogen bezit om de plaats voor ons in een wildernis te veranderen. Er zijn nog andere redenen die onduidelijk zijn. Hij vervult zijn functie. Voor de twee elkaar ontmoetten, zat er een ijzeren nagel in de poot van de Leeuw. Hij baande zich een weg doorheen de wildernis om hulp te zoeken, en vond tenslotte de grot. De Kunstenaar herstelde de Leeuw. (Natuurlijk legde Hij de nagel op een plank, ter inspiratie.) De Leeuw besloot te blijven. Soms slaapt Hij onder de boom, in de buurt van de grot. Soms slaapt Hij op een stoel in de studeerkamer. Ook ligt Hij soms achter een rots op de loer. De Kunstenaar houdt Hem altijd zorgvuldig in het oog: met een Leeuw weet je nooit waar je aan toe bent. Samen in de woestijn hebben de Kunstenaar en de Leeuw een soort ongemakkelijke vrede gesloten.

De Leeuw heeft altijd honger, eigenlijk is Hij wel wat aan de magere kant voor een leeuw. De Kunstenaar moet Hem elke dag te eten geven. (Het moet rauw vlees zijn.) Hij gaat de grot binnen om het leeuwevoer en een blikopener te halen. (Zebravlees misschien.) Hij smeert het eten uit op het lievelingsbordje van de Leeuw. De Leeuw eet alles meteen op. Heel gauw al heeft de Leeuw opnieuw honger. De Kunstenaar zal Hem morgen opnieuw te eten moeten geven, en overmorgen nog eens, enzovoort. Desondanks blijft de Leeuw mager. Maar doordat de Kunstenaar de Leeuw elke dag te eten geeft, voelen de andere dieren in de woestijn zich relatief veilig. Als de Kunstenaar de Leeuw niet te eten geeft, zal de Leeuw Hem haast zeker opeten. (Natuurlijk schijt de Leeuw elke dag in een kuiltje in het zand, maar dit wordt als heilzaam voor de woestijn beschouwd.)

De Leeuw kijkt naar de Kunstenaar, het bordje, de grot en de wildernis, maar vooral naar het bordje. Gewoonlijk ligt Hij alleen maar te slapen. Soms zet de Kunstenaar een hoed op om wat te gaan dansen. Hij moet weer leren lopen. Nu en dan ruimt de Kunstenaar Zijn tafel op, sluit de deur, slaat het boek dicht en doet niets. Dit kan erg belangrijk voor Hem zijn. Af en toe denken de twee erover om samen eens naar de stad te gaan. Ze vinden het prettig om over een brug te wandelen en onder de lichten te lopen. Ze gaan naar waar de anderen gaan; de anderen houden halt om naar hen te kijken.

De Kunstenaar probeert voortdurend om iets te vinden dat op een en hetzelfde ogenblik zowel het boek en de wereld is als datgene dat tussen die twee dingen bemiddelt. Dit gezochte ding is een plan dat ook een object is dat uitsluitend zichzelf is. Het plan en het object staren elkaar aan, maar altijd wijzen ze al naar iets anders. Het object bevindt zich daar waar alles samenkomt.

Nu en dan legt de Kunstenaar het boek neer en luistert naar wat de Leeuw te zeggen heeft. De Leeuw helpt de Kunstenaar om precies datgene te vinden dat Hij zoekt. Op deze manier gaat het werk zijn dagelijkse gang. De Kunstenaar leeft verder samen met Zijn werk en met de Leeuw, en langzamerhand legt de wereld in het boek rekenschap af.

Vertaling: Eddy Bettens

De tekst “Study; Desert with Lion and Thorn Service”  verscheen in “Feeding the Lion” , een uitgave van Split Pea Press (Morningside Drive 57, Edinburgh EH10 5NF). De tekst “Precinct” werd nog niet eerder gepubliceerd. Owen Griffith, Michel Sauer en Thomas Bernstein stellen tot 23 januari tentoon in galerie de zaal, Koornmarkt 4, 2611 EE Delft (15/14.59.13). Owen Griffith wordt permanent vertegenwoordigd in België door Galerie Fortlaan 17.