Alma-Tadema
Sinds het Musée d’Orsay werd geopend en daarin de salonkunst van de 19de eeuw op voet van gelijkheid met de realistische/ impressionistische/post-impressionistische canon werd gepresenteerd, is de hernieuwde belangstelling voor de pompiers alleen maar gestegen. Ook in andere Europese landen worden de ooit geprezen en daarna versmade salonstukken weer uit de depots gehaald. De in 1836 als Lourens Alma-Tadema in Friesland geboren Sir Lawrence Alma-Tadema behoorde tot de meest gevierde schilders van het Victoriaanse Engeland. Door het Van Gogh Museum wordt hij nu (in samenwerking met de Walker Art Gallery in Liverpool) geëerd met de eerste overzichtstentoonstelling van zijn werk sinds 1913, het jaar na zijn dood. Zijn grootste succes had Alma-Tadema vanaf de jaren ’70 van de vorige eeuw met in het oude Rome gesitueerde genretaferelen – slechts incidenteel ondernam hij uitstapjes naar de historieschilderkunst. Alma-Tadema’s doeken zijn even archeologisch exact in hun details als fantasmagorisch in hun algehele opzet: het historisme dient als vehikel voor de sensuele dromen van de Victorianen. Deze expositie verruimt de blik op de kunst en op de kunstmarkt van de 19de eeuw, maar als in de dagbladpers columnisten, die Lawrence Weiner graag als charlatan bestempelen, de práchtige schilderijen van Alma-Tadema bejubelen, krijgt men toch een vreemde smaak in de mond. Tot 2 maart in het Van Gogh Museum, Paulus Potterstraat 7, 1071 CX Amsterdam (020/570.52.00).
