Belgica Special
Ietwat onopgemerkt is een tentoonstelling in de Leuvense universiteitsbibliotheek voorbijgegaan. Eind vorig jaar werd er door Herman Labro’s Eve-n & Yet, de galerie verbonden aan de Kunstbank, een Eve-n & Yet Special georganiseerd. Een citaat uit Cervantes’ De geestrijke ridder Don Quichot van de Mancha, opgenomen in de publieksbrochure, vormde zowat het thema. Acht kunstenaars toonden er werk: Greet de Gendt, Francis Denys, Leopold Liou, Peter Rogiers, Angelo Vermeulen en drie kunstenaars van het collectief Moev: Peter Blatt, Nico D. en Liz Kampe. Deze Eve-n & Yet Special verhuist nu naar De Brakke Grond in Amsterdam, waar hetzelfde anders te zien zal zijn als Belgica Special.
Het valt te hopen dat de tentoonstelling in Amsterdam meer aandacht zal krijgen dan de Leuvense presentatie, want er is verrassend sterk werk te zien. Leopold Liou richt voor zijn installatie The Oracle een kabinet in waar hij als ‘Dr. Liou, master of negation’ geïnteresseerden ontvangt om hen te leren hoe ze zich van hun cultuur kunnen bevrijden en hun afkomst kunnen loochenen. In de fotocollages die rondom in de kamer opgehangen zijn, geeft Dr. Liou reeds enkele tips. Hij breng foto’s en teksten samen op een wijze die doet denken aan goedkope fotoromans. Het geheel is niettemin subtiel en overtuigend. Alleen jammer dat de video-opname van een performance onverstaanbaar en slordig overkomt.
Het meest interessante werk van de tentoonstelling is een presentatie van Peter Blatt. Het kunstenaarscollectief Moev, waar Blatt deel van uitmaakt, wil zich verzetten tegen de mythologisering van het kunstenaarschap en tegen het gebruikelijke vastpinnen van een kunstenaar op naam, leeftijd, geslacht of nationaliteit. Enkel het werk is volgens hen van belang. Theoretisch trapt het collectief daarmee wellicht open deuren in, maar in de praktijk is het toch nuttig dat dit af en toe eens krachtig herhaald wordt. Alleen is het collectief niet zeer consequent zodat de leden toch in eigen naam exposeren. Peter Blatt had in Leuven de grote leeszaal van de bibliotheek uitgekozen om een deel van zijn project Wir müssen uns wiedersehen tentoon te stellen. Meer nog dan de sculptuur met Afrikaanse hakmessen, overtuigde zijn installatie met archieffoto’s van Inforcongo en Congopresse. Foto’s uit onze niet zo glorieuze koloniale periode, gekleefd op aluminium staanders met op de ommezijde hun archivarische benoeming, werden op alle tafels van de leeszaal geplaatst alsof het gewone praktische mededelingen betrof. Het contrast tussen de zeer politiek geladen archiefbeelden en de gewichtige sfeer van de leeszaal gevuld met studenten, voor wie Belgisch Congo nog slechts de aanduiding van een onbekend verleden is, werkte bijzonder alarmerend. Het is zonder meer moedig om kunst te maken en te presenteren die het poëtische durft in te ruilen voor het politieke.
• Belgica Special loopt tot 9 april in De Brakke Grond, Nes 45, 1012 KD Amsterdam (020/622.90.14).
