Claudia Kölgen
Wat buiten beeld ligt. Niet-beeldgebonden ervaringen en betekenissen, waarnaar de beelden indirect verwijzen. De conditionering van waarneming en beleving door de media die het onmogelijk maakt om de afbeeldingen van de ‘werkelijkheid’ ánders te zien. Claudia Kölgen (1957) maakt gebruik van fotografie en video, in een poging om onder meer die geconditioneerde waarneming met voeten te treden. Ze onderzoekt, schrijft Arjen Mulder, de manier waarop wij naar de werkelijkheid kijken, hoe de relatie ligt tussen onze kijkgewoonten en wat er te zien zou kunnen zijn. “Deze vraag verliest zijn begrijpelijkheid in het tijdperk van het digitale fotograferen. Niet langer staan onze kijkgewoonten ter discussie, de vraag is nu: wat is een foto nog, als er geen garantie kan worden gegeven dat hij op enigerlei wijze een afbeelding is van een werkelijkheid?” De fotografie moet zich ten volle bewust worden van haar eigen moment, stelt Mulder en bedoelt daarmee: het eigen moment van de fotografie als medium temidden van andere media. Het besliste einde van het ‘moment décisif’ waarop er iets buiten het toestel wordt vastgelegd. De vraag is dan: wat voor beelden kan fotografie maken die niet door schilderkunst, video, film of digitale media kunnen worden geproduceerd? “Het referentiekader van een foto is daarmee niet langer een reeds bestaande werkelijkheid waarop ons een blik wordt gegund, maar een reeks andere media die alle op hun eigen wijze onze waarneming van de werkelijkheid bepalen, beperken, verruimen.” Niet dat het werk van Claudia Kölgen dient gezien als prototype van het ultieme antwoord – het nieuwe ‘moment’ – het losmaken van pertinente vragen is echter al een zeldzame verdienste. Tot 16 februari bij Galerie Fotomania, Hoornbrekersstraat 22, 3011 CL Rotterdam (010/413.50.55). Op 16, 17, 18 en 19 januari tussen 01.00 en 02.00 uur, zijn op de Amsterdamse kabel P.A.R.K. 4DTV vier videowerken van Claudia Kölgen te zien. (Erik Eelbode)
