Des Zaïrois à Charleroi
Officieel heet deze schilderijententoonstelling “Bomoi mobimba – Toute la vie” en toont het werk van 7 Zaïrese kunstenaars uit de collectie van Galerie Bilinelli, waarbij enkel de naam Chéri Samba welbekend in de oren klinkt. Wie treurt over de stijlloosheid, de versplintering, crisis en dies meer in de westerse kunst, komt hier goed aan zijn trekken. Totaal onwetend over wat en hoe kunst in de ex-kolonie zou kunnen zijn, laat ik me inlepelen dat de populaire schilderkunst van geometrische kleurpatronen een kentering kende, waarna de klemtoon kwam te liggen op figuratieve schilderijen, geïnspireerd op het dagelijkse leven. Men kan het omschrijven als een stripachtige voorstelling van taferelen over godsdienst, politiek en sociaal leven. Titels blijken overbodig: men leest wat men ziet, met of zonder verklarende, best grappige tekstballonnen. Roerend eens kan men het zijn met Samba’s en andermans verwijten over onze inmengingspolitiek en ‘handel’. Vervelend moralistisch, soms grappig, zijn de ‘religieuze’ doeken van Bodo. Schrijnend, maar altijd even ‘spontaan’. Het hoeft niet te verwonderen dat Laurent Busine ‘buiten de grenzen’ van de westerse kunst treedt, maar het (vermoedelijk gefingeerde) vraaggesprek van Stefan Liberski met adept Monseigneur K is als ruggesteun van dit project wat minnetjes. Al te veralgemenend je afkeur uitstorten over de saaie, overernstige, door incest afgematte westerse kunst, terwijl deze Zaïrezen blijk geven van authentiek levensgevoel? Dat klinkt al te simpel. Tot 22 december met ook werk van Moke, Bodo, Syms, Cheik Ledy in het Palais des Beaux-Arts, Place du Manège, 6000 Charleroi (071/30.15.97).
