L’autre sommeil
Zo luidt de wat enigmatische titel van een kleine groepstentoonstelling met recent werk van enkele jonge kunstenaars die nog geen echte museum-credibiliteit hebben verworven. Tussen dagdromen en nachtmerries, vallende sterren en sneeuwvlokken, wordt hier een sprookjessfeer gecreëerd waarbij realiteit en fictie vrolijk door elkaar lopen. Eenmaal abstractie gemaakt van de modieuze new age-verpakking en het ambient effect van de opstelling, blijft er helaas niet veel nazinderen en blijken de kunstenaars onderling verwisselbaar. Met als uitgangspunt “une pensée vagabonde, tantôt à l’écoute d’une réalité intérieure, tantôt en résonnance aux images du monde”, kan men alle kanten uit.
Na de installatie van Pipilotti Rist die hier onlangs te zien was, lijkt deze tentoonstelling “placé sous le signe de l’étrange” eerder een afdankertje met werken die “composent avec des réminiscences, des traumatismes, mais aussi des visions oniriques et des fantasmes, des bribes de fiction, où la cruauté et l’angoisse ne s’interdisent pas la dérision”. Het vrijblijvende karakter en de zwakke verbeelding van de meeste werken dragen zeker niet bij tot een sterk evocatief vermogen. Naast de installatie van Ugo Rondinone, The evening passes like any other, en Floater, een zestien millimeterfilm van Anna Gaskell, heeft deze tentoonstelling die verder werk bevat van Annika von Hausswolff, Koo Jeong-a, Paola Pivi, Jeroen de Rijke/Willem de Rooij en Anne-Marie Schneider geen sterke indruk nagelaten.
• L’autre sommeil loopt nog tot 23 januari in het Musée d’art moderne de la Ville de Paris, Avenue du Président Wilson 11, 75116 Parijs (01.53.67.40.00).
