Natasja Kensmil
Mijn atelier is een soort cel vol beelden die aan de muren hangen, op tafel en op de grond liggen. Voor mij is die ruimte een toevluchtsoord. De plek waarin ik in eenzaamheid en beslotenheid kan werken. De plek waar ik de veelheid aan beelden in allerlei verbanden kan plaatsen en vanuit verschillende perspectieven kan bekijken. Beelden die mijn denken en mijn kijk op het verleden en het heden beïnvloeden. Mijn atelier is een vrije vorm van alleen-zijn, waar ruimte is voor zelfreflectie. Hier bestaat er geen angst voor eenzaamheid maar wordt die omarmd. Het is een zelfgekozen isolement dat het mogelijk maakt helderder te zien. Een toestand waarin verbondenheid gevonden kan worden met ‘iets hogers’, waarin dieper nagedacht kan worden en creativiteit tot uiting komt. In deze veilige omgeving verken ik ook de negatieve gevoelens van leegte, verdriet, angst of zinloosheid. Eenzaamheid, en de pijn die daarmee gepaard kan gaan, hangt voor mij ook samen met geheimhouding, schaamte en uitsluiting, met het verstoppen van kwetsbaarheden uit angst voor de afwijzing van anderen. Maar tegelijkertijd, in een geïsoleerde toestand, volledig los van alle anderen, kan ik genieten en kan ik berusten in mijn alleen-heid.
Eenzaamheid bestaat ook omdat we als cultuur bepalen welke stemmen we willen horen en welke stemmen we uitsluiten. Bij de vele documenten, archiefbeelden en illustraties van historische gebeurtenissen en figuren in mijn atelier, die ik gebruik ter inspiratie voor mijn werken, vraag ik mij af welke verhalen wel of niet verteld worden. Ik richt mij op die aspecten van het verleden die in de geschiedschrijving doorgaans in de schaduw blijven. Het beeld van geschiedenis waarbij wij ons comfortabel voelen, wil ik deconstrueren. In de schilderijen en tekeningen die ik maak, doorbreek ik dat beeld en ontvouw ik de verontrustende elementen die erin verborgen liggen.
Alleingang is voor mij noodzakelijk. Het brengt mij dichter bij de thema’s die ik behandel. Op die manier ontstaat er een dialoog tussen mij en mijn werk. Een tussenkomst van derden verstoort de intimiteit en haalt de authenticiteit uit het maakproces. Alleingang is een absolute voorwaarde. Pas als het werk voltooid is, kan ik beginnen met samenwerken.
• Natasja Kensmil (1973) woont en werkt in Amsterdam en laat zich inspireren door de geschiedenis van machthebbers en historische figuren. Ze richt zich op het isolement, de eenzaamheid en de wanhoop die hun macht over hen uitstraalt – op de tragedie van de menselijke conditie. Recente tentoonstellingen zijn de groepstentoonstellingen RAUW. De afkeer van idealisering in Museum Het Rembrandthuis (Amsterdam) en ICONS in het Fries Museum (Leeuwarden); de solotentoonstelling Monument der Regentessen in het Amsterdam Museum/Hermitage en de dubbelsolotentoonstelling, met Sadik Kwaish Alfraji, in Kunsthal KAdE (Amersfoort), die gepaard ging met de verschijning van A Poison Tree, uitgegeven door KAdE en Alauda Publications.
