width and height should be displayed here dynamically

Shaken not stirred

Zo wil James Bond zijn Martini Dry maar voorts heeft de vlag niet echt iets van doen met de lading. Zoals een stevige cocktail uit verschillende ingrediënten dient te bestaan, redigeerde curator Thomas Seelig onder deze titel een tentoonstelling met heel diverse jonge Europese fotografen. Die eigenlijk maar één ding gemeen hebben: alle 28, Seelig incluis, namen ze deel aan het Pépinières Européennes pour Jeunes Artistes. Ze kregen een reis- en werkbeurs en konden een tijd hun gang gaan in zelfgekozen lokaties in Europa. Het werk dat van deze ‘nieuwe’ generatie van dertigers (en nóg oudere jongeren) in Mons voorgesteld wordt, slaat zoals te verwachten erg uiteenlopende registers aan. Van prikkelend, inventief tot ronduit vervelend en ‘à la façon de…’ . Seelig anticipeert in zijn catalogustekstje alvast niet onhandig op de constatatie van dit déja-vu. Zeker zijn er nogal wat foto’s die ‘lijken op…’, zegt hij, maar uiteindelijk wordt er ‘iets anders’ mee bedoeld. Het citeren van parameters van het verleden of van wat al gezien is, resulteert in een ‘verwarring van de parallellen’ en opent bijgevolg nieuwe mogelijkheden om te reageren op de steeds verder uitdijnende ‘contextuele jungle’. Tegelijk is dit een bevestiging van het feit dat het, zelfs in een overproduktieve fase van visuele communicatie, mogelijk blijft om op het essentiële te focussen. Dat er gradaties van betrokkenheid en diepgang bestaan om dat te doen, laat Thomas Seelig hier evenwel (kies of noodgedwongen) buiten beschouwing. In elk geval vielen in de heterogene verzameling van”Shaken…” een aantal uitschieters te noteren. De Luxemburgse Yvon Lambert (1955) bijvoorbeeld: zij toont een klassiek fotoverhaal, ingegeven door een afspraakje tussen Kafka en zijn vriendin Milena. Even ‘traditioneel’, en overtuigend sterk zijn de portretten van de Franse Lin Delpierre (1962) of de repetitieve studies van de Roemeense Constantina Mihaila (1968). Ook de variant die hier te zien is op de reeks “Things that appear and disappear” van de Britse Anna Best (1965) slaat aan: de vreemde connectie tussen een reuzegrote reproduktie van een kangoeroe – het boegbeeld van deze tentoonstelling – met een filmloop van een maanwandeling. Thomas Seeligs (1964) eigen bijdrage tenslotte staat – hoe bescheiden ook – op een relatief geïsoleerd kwalitatief niveau. Als om, even tussendoor, aan te geven hoe essentieel het is om niet enkel te weten wat er vroeger en vandaag met foto’s wordt aangevangen, maar om het ook te verwerken. 

 

• “Shaken not Stirred” is nog tot 18 augustus te zien in La Machine à Eau, Boulevard Dolez 50, 7000 Mons. Meer informatie via het Franse Pépinières européennes pour jeunes artistes, auteurs, photographes, rue Paul Leplat 9-11, 78610 Marly le Roi (1/3917.1100).

• Ook het Nederlands Foto Instituut vroeg aan Thomas Seelig om een selectie te maken uit de actuele jonge fotografische produktie in Duitsland. Deze is tot 25 augustus, samen met de keuze van Adriaan van der Have voor Nederland en Marc Steculorum voor België, te zien in het NFI, Witte de Withstraat 63, 3012 BN Rotterdam (010/213.20.11).