width and height should be displayed here dynamically

Essays

Besprekingen

Beeldende Kunst

Publicaties

55

mei-juni 1995

Wreedheid

Beelden van geweld, wrede beelden, waarom maken we ze en waarom willen we ze zien? Kunnen we in beelden wel tot zoiets als wreedheid doordringen? En hoe kunnen deze beelden zich plots als kunst voordoen? Ziehier de vragen die we in deze aflevering van “De Witte Raaf” aan de orde willen stellen, in relatie tot uiteenlopende oeuvres als dat van Danny Devos, Cady Noland en Louise Bourgeois, en met impliciete of expliciete verwijzing naar films als “Psycho”“The Silence of the Lambs”“Leon” en “Natural Born Killers”.

Eerste hypothese: maken en bekijken we deze wreedheden niet om ze verder van ons af te kunnen duwen? Is het wrede beeld niet in de eerste plaats een schild tegen een wrede realiteit? Vanuit deze vraagstelling dringt Bart Meuleman door tot de zwakke èn moraliserende kern van Oliver Stones “Natural Born Killers”.

Tweede hypothese: zit de artistieke potentie niet verscholen in de kloof die zich tussen de reële en de verbeelde wreedheid bevindt? Kunnen wrede beelden op deze manier misschien (ook nog goede) kunstwerken worden? Marc De Kesel schuift het veilige, wrede beeld waarover sprake in de eerste hypothese terzijde, en gaat op zoek naar de structurele condities van wat wij kunst noemen.

Voor een beter begrip van het van misdaad en geweld doortrokken werk van Cady Noland grijpt Mark Kremer terug op de geschiedenis van de Amerikaanse cultuur. Dirk Lauwaert neemt het grafische oeuvre van Louise Bourgeois onder de loep: “MERCI CRIME”.

“Slechts schijnbaar dichtbij gehaald fungeren reality en history als bufferzones die ons juist van het reële en de geschiedenis afschermen, om te voorkomen dat we out of control zouden raken”, dit citaat uit de tekst van Jorinde Seijdel zou als een scharnier tussen het eerste en het tweede deel van deze aflevering kunnen fungeren, want haar tekst gaat niet over wrede beelden maar over het museum als history- en theme-park in het algemeen, en het Groninger Museum in het bijzonder. Marc Dubois bespreekt precies een omgekeerde operatie: de verbouwingsplannen van het Gentse Casino ten behoeve van het Museum van Hedendaagse Kunst. Verder presenteren we het eerste deel van het derde onderzoek naar publieke collecties in Vlaanderen. De geschiedenis van de Westvlaamse collectievorming en de kunsthistorische visie van de conservator van het PMMK vormen het onderwerp van de tekst van Koen Brams en Dirk Pültau. We besluiten deze aflevering met Marc Holthofs retrospectieve analyse van het televisiewerk van Jef Cornelis.